Wyrok SN z dnia 10 stycznia 2017 r., sygn. III PK 47/16

1. Przejęcie zadań dydaktycznych w zakresie kształcenia znacznej liczby uczniów przez inną szkołę podstawową mieści się w kodeksowej formule przejęcia części zakładu pracy przez innego pracodawcę w trybie art. 23¹ § 1 k.p. i nie stanowi wewnętrznych zmian organizacyjnych dotyczących dotychczasowego pracodawcy, które mogły uzasadniać zwolnienie nauczyciela z pracy na warunkach określonych w art. 20 ust. 1 Karty Nauczyciela.

2. Wobec nauczyciela mianowanego nie jest dopuszczalne wypowiedzenie zmieniające, wszelkie zmiany w treści jego stosunku pracy mogą być dokonywane tylko w wypadkach przewidzianych Kartą Nauczyciela, w tym w art. 18 ust. 1 tej ustawy. Przepis ten stanowi samodzielną konstrukcję prawną, umożliwiającą przeniesienie nauczyciela (na jego wniosek lub za jego zgodą) na inne stanowisko w tej samej lub innej szkole, w tej samej lub innej miejscowości, na takie samo lub inne stanowisko. Ta regulacja umożliwia realizację interesu indywidualnego leżącego po stronie nauczyciela, który, powołując się na sytuację rodzinną, osobistą czy zawodową, może być zainteresowany zmianą stanowiska czy szkoły. Uprawnienia wynikające z tego przepisu w stosunku do nauczycieli dają im też możliwość wyrażenia zgody na przeniesienie w sytuacji, gdy z taką inicjatywą występuje pracodawca. Przeniesienie to ma charakter jednostronny jedynie formalnie, w sensie materialnym stanowi ono czynność dwustronną, zawierającą oświadczenie woli pracownika i pracodawcy.