Rozdział 2

Przepisy dotyczące znakowania wszystkich opakowanych środków spożywczych

§ 2. [Informacje na opakowaniu środka spożywczego ] 1. Opakowany środek spożywczy znakuje się, podając, z zastrzeżeniem ust. 2, co najmniej następujące informacje:

1) nazwę środka spożywczego;

2) dotyczące składników występujących w środku spożywczym;

3) datę minimalnej trwałości albo termin przydatności do spożycia;

4) sposób przygotowania lub stosowania, jeżeli brak tej informacji mógłby spowodować niewłaściwe postępowanie ze środkiem spożywczym;

5) dane identyfikujące:

a) osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która:

– produkuje lub paczkuje środki spożywcze lub

– wprowadza środki spożywcze do obrotu, jeżeli działalność w tym zakresie jest zarejestrowana na terytorium któregoś z państw członkowskich Unii Europejskiej lub na terytorium państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), będącego stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,

b) miejsce albo źródło pochodzenia, w przypadku gdy brak tej informacji mógłby wprowadzić konsumenta w błąd;

6) zawartość netto lub liczbę sztuk opakowanego środka spożywczego;

7) warunki przechowywania, jeżeli oznakowanie środka spożywczego zawiera informację o terminie przydatności do spożycia oraz w przypadku, gdy jakość środka spożywczego w istotny sposób zależy od warunków jego przechowywania;

8) oznaczenie partii produkcyjnej rozumianej jako określona ilość środka spożywczego wyprodukowanego, przetworzonego lub zapakowanego w praktycznie takich samych warunkach;

9) klasę jakości handlowej, jeżeli została ona ustalona w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych lub ich grup, albo inny wyróżnik jakości handlowej, jeżeli obowiązek podawania tego wyróżnika wynika z odrębnych przepisów.

2. Dopuszcza się znakowanie opakowanego środka spożywczego, którego największa powierzchnia jest mniejsza niż 10 cm², przez podanie co najmniej następujących informacji:

1) nazwy środka spożywczego;

2) daty minimalnej trwałości albo terminu przydatności do spożycia;

3) zawartości netto lub liczby sztuk opakowanego środka spożywczego.

3. (uchylony).

4. Przepisy ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2 pkt 2 nie dotyczą następujących środków spożywczych:

1) świeżych, nieobranych i nierozdrobnionych:

a) owoców,

b) warzyw, w tym ziemniaków

– z wyjątkiem kiełkujących nasion i kiełków roślinnych;

2) wyrobów winiarskich;

3) napojów o zawartości alkoholu od 10% objętościowo;

4) cukru, z wyjątkiem lukru;

5) octu;

6) soli, z wyjątkiem soli jodowanej;

7) gumy do żucia;

8) wyrobów cukierniczych, zawierających wyłącznie albo prawie wyłącznie cukier oraz aromaty i barwniki;

9) produktów piekarskich i ciastkarskich, które są przeznaczone do spożycia w ciągu 24 godzin od wytworzenia;

10) przeznaczonych dla zakładów żywienia zbiorowego napojów bezalkoholowych, soków owocowych, nektarów i napojów alkoholowych, jeżeli ich zawartość w pojedynczym opakowaniu wynosi więcej niż 5 litrów;

11) pojedynczych porcji lodów.

5. (uchylony).

Rozdział 2

Przepisy dotyczące znakowania wszystkich opakowanych środków spożywczych

§ 2. 1. Opakowany środek spożywczy znakuje się, podając, z zastrzeżeniem ust. 2, co najmniej następujące informacje:

1) nazwę środka spożywczego;

2) dotyczące składników występujących w środku spożywczym;

3) datę minimalnej trwałości albo termin przydatności do spożycia;

4) sposób przygotowania lub stosowania, jeżeli brak tej informacji mógłby spowodować niewłaściwe postępowanie ze środkiem spożywczym;

5) dane identyfikujące:

a) osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która:

– produkuje lub paczkuje środki spożywcze lub

– wprowadza środki spożywcze do obrotu, jeżeli działalność w tym zakresie jest zarejestrowana na terytorium któregoś z państw członkowskich Unii Europejskiej lub na terytorium państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), będącego stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,

b) miejsce albo źródło pochodzenia, w przypadku gdy brak tej informacji mógłby wprowadzić konsumenta w błąd;

6) zawartość netto lub liczbę sztuk opakowanego środka spożywczego;

7) warunki przechowywania, jeżeli oznakowanie środka spożywczego zawiera informację o terminie przydatności do spożycia oraz w przypadku, gdy jakość środka spożywczego w istotny sposób zależy od warunków jego przechowywania;

8) oznaczenie partii produkcyjnej rozumianej jako określona ilość środka spożywczego wyprodukowanego, przetworzonego lub zapakowanego w praktycznie takich samych warunkach;

9) klasę jakości handlowej, jeżeli została ona ustalona w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych lub ich grup, albo inny wyróżnik jakości handlowej, jeżeli obowiązek podawania tego wyróżnika wynika z odrębnych przepisów.

2. Dopuszcza się znakowanie opakowanego środka spożywczego, którego największa powierzchnia jest mniejsza niż 10 cm², przez podanie co najmniej następujących informacji:

1) nazwy środka spożywczego;

2) daty minimalnej trwałości albo terminu przydatności do spożycia;

3) zawartości netto lub liczby sztuk opakowanego środka spożywczego.

3. [1] (uchylony).

4. Przepisy ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2 pkt 2 nie dotyczą następujących środków spożywczych:

1) świeżych, nieobranych i nierozdrobnionych:

a) owoców,

b) warzyw, w tym ziemniaków

– z wyjątkiem kiełkujących nasion i kiełków roślinnych;

2) wyrobów winiarskich;

3) [2] napojów o zawartości alkoholu od 10% objętościowo;

4) cukru, z wyjątkiem lukru;

5) octu;

6) soli, z wyjątkiem soli jodowanej;

7) gumy do żucia;

8) wyrobów cukierniczych, zawierających wyłącznie albo prawie wyłącznie cukier oraz aromaty i barwniki;

9) produktów piekarskich i ciastkarskich, które są przeznaczone do spożycia w ciągu 24 godzin od wytworzenia;

10) przeznaczonych dla zakładów żywienia zbiorowego napojów bezalkoholowych, soków owocowych, nektarów i napojów alkoholowych, jeżeli ich zawartość w pojedynczym opakowaniu wynosi więcej niż 5 litrów;

11) pojedynczych porcji lodów.

5. (uchylony).

Rozdział 2

Przepisy dotyczące znakowania wszystkich opakowanych środków spożywczych

§ 2. 1. Opakowany środek spożywczy znakuje się, podając, z zastrzeżeniem ust. 2, co najmniej następujące informacje:

1) nazwę środka spożywczego;

2) dotyczące składników występujących w środku spożywczym;

3) datę minimalnej trwałości albo termin przydatności do spożycia;

4) sposób przygotowania lub stosowania, jeżeli brak tej informacji mógłby spowodować niewłaściwe postępowanie ze środkiem spożywczym;

5) dane identyfikujące:

a) osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która:

– produkuje lub paczkuje środki spożywcze lub

– wprowadza środki spożywcze do obrotu, jeżeli działalność w tym zakresie jest zarejestrowana na terytorium któregoś z państw członkowskich Unii Europejskiej lub na terytorium państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), będącego stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,

b) miejsce albo źródło pochodzenia, w przypadku gdy brak tej informacji mógłby wprowadzić konsumenta w błąd;

6) zawartość netto lub liczbę sztuk opakowanego środka spożywczego;

7) warunki przechowywania, jeżeli oznakowanie środka spożywczego zawiera informację o terminie przydatności do spożycia oraz w przypadku, gdy jakość środka spożywczego w istotny sposób zależy od warunków jego przechowywania;

8) oznaczenie partii produkcyjnej rozumianej jako określona ilość środka spożywczego wyprodukowanego, przetworzonego lub zapakowanego w praktycznie takich samych warunkach;

9) klasę jakości handlowej, jeżeli została ona ustalona w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych lub ich grup, albo inny wyróżnik jakości handlowej, jeżeli obowiązek podawania tego wyróżnika wynika z odrębnych przepisów.

2. Dopuszcza się znakowanie opakowanego środka spożywczego, którego największa powierzchnia jest mniejsza niż 10 cm², przez podanie co najmniej następujących informacji:

1) nazwy środka spożywczego;

2) daty minimalnej trwałości albo terminu przydatności do spożycia;

3) zawartości netto lub liczby sztuk opakowanego środka spożywczego.

3. Przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy następujących środków spożywczych:

1) jednoskładnikowych środków spożywczych, jeżeli nazwa środka spożywczego:

a) jest taka sama jak nazwa składnika albo

b) umożliwia dokładną identyfikację charakteru składnika;

2) świeżych, nieobranych i nierozdrobnionych:

a) owoców,

b) warzyw, w tym ziemniaków;

3) wody gazowanej, jeżeli w jej oznakowaniu zawarta jest informacja o nasyceniu dwutlenkiem węgla;

4) octu, wytworzonego z jednego surowca metodą fermentacyjną, bez dodatku innych składników;

5) serów, masła, fermentowanego mleka, śmietanki i śmietany, jeżeli do ich wytworzenia użyto tylko produktów mlecznych, niezbędnych w procesach przetwórczych enzymów lub drobnoustrojów, lub soli spożywczej niezbędnej do produkcji serów innych niż twarogowe i topione;

6) piwa, wyrobów winiarskich, napojów spirytusowych, z tym że w przypadku gdy te środki spożywcze zawierają składniki alergenne, określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia, lub składniki pochodzące ze składników alergennych, w ich oznakowaniu podaje się nazwy tych składników poprzedzone nagłówkiem obejmującym wyraz „zawiera”, chyba że taki składnik został wymieniony w wykazie składników lub w nazwie, pod którą dany środek spożywczy występuje w obrocie.

4. Przepisy ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2 pkt 2 nie dotyczą następujących środków spożywczych:

1) świeżych, nieobranych i nierozdrobnionych:

a) owoców,

b) warzyw, w tym ziemniaków

– z wyjątkiem kiełkujących nasion i kiełków roślinnych;

2) wyrobów winiarskich;

3) napojów o zawartości alkoholu powyżej 10 % objętościowych;

4) cukru, z wyjątkiem lukru;

5) octu;

6) soli, z wyjątkiem soli jodowanej;

7) gumy do żucia;

8) wyrobów cukierniczych, zawierających wyłącznie albo prawie wyłącznie cukier oraz aromaty i barwniki;

9) produktów piekarskich i ciastkarskich, które są przeznaczone do spożycia w ciągu 24 godzin od wytworzenia;

10) przeznaczonych dla zakładów żywienia zbiorowego napojów bezalkoholowych, soków owocowych, nektarów i napojów alkoholowych, jeżeli ich zawartość w pojedynczym opakowaniu wynosi więcej niż 5 litrów;

11) pojedynczych porcji lodów.

5. [1] (uchylony).

Rozdział 2

Przepisy dotyczące znakowania wszystkich opakowanych środków spożywczych

§ 2.  1. Opakowany środek spożywczy znakuje się, podając, z zastrzeżeniem ust. 2, co najmniej następujące informacje:

1) nazwę środka spożywczego;

2) dotyczące składników występujących w środku spożywczym;

3) datę minimalnej trwałości albo termin przydatności do spożycia;

4) sposób przygotowania lub stosowania, jeżeli brak tej informacji mógłby spowodować niewłaściwe postępowanie ze środkiem spożywczym;

5) dane identyfikujące:

a) osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która:

– produkuje lub paczkuje środki spożywcze lub

– wprowadza środki spożywcze do obrotu, jeżeli działalność w tym zakresie jest zarejestrowana na terytorium któregoś z państw członkowskich Unii Europejskiej lub na terytorium państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), będącego stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,

b) miejsce albo źródło pochodzenia, w przypadku gdy brak tej informacji mógłby wprowadzić konsumenta w błąd;

6) zawartość netto lub liczbę sztuk opakowanego środka spożywczego;

7) warunki przechowywania, jeżeli oznakowanie środka spożywczego zawiera informację o terminie przydatności do spożycia oraz w przypadku, gdy jakość środka spożywczego w istotny sposób zależy od warunków jego przechowywania;

8) oznaczenie partii produkcyjnej rozumianej jako określona ilość środka spożywczego wyprodukowanego, przetworzonego lub zapakowanego w praktycznie takich samych warunkach;

9) klasę jakości handlowej, jeżeli została ona ustalona w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych lub ich grup, albo inny wyróżnik jakości handlowej, jeżeli obowiązek podawania tego wyróżnika wynika z odrębnych przepisów.

2. Dopuszcza się znakowanie opakowanego środka spożywczego, którego największa powierzchnia jest mniejsza niż 10 cm², przez podanie co najmniej następujących informacji:

1) nazwy środka spożywczego;

2) daty minimalnej trwałości albo terminu przydatności do spożycia;

3) zawartości netto lub liczby sztuk opakowanego środka spożywczego.

3. Przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy następujących środków spożywczych:

1) jednoskładnikowych środków spożywczych, jeżeli nazwa środka spożywczego:

a) jest taka sama jak nazwa składnika albo

b) umożliwia dokładną identyfikację charakteru składnika;

2) świeżych, nieobranych i nierozdrobnionych:

a) owoców,

b) warzyw, w tym ziemniaków;

3) wody gazowanej, jeżeli w jej oznakowaniu zawarta jest informacja o nasyceniu dwutlenkiem węgla;

4) octu, wytworzonego z jednego surowca metodą fermentacyjną, bez dodatku innych składników;

5) serów, masła, fermentowanego mleka, śmietanki i śmietany, jeżeli do ich wytworzenia użyto tylko produktów mlecznych, niezbędnych w procesach przetwórczych enzymów lub drobnoustrojów, lub soli spożywczej niezbędnej do produkcji serów innych niż twarogowe i topione;

6) piwa, wyrobów winiarskich, napojów spirytusowych, z tym że w przypadku gdy te środki spożywcze zawierają składniki alergenne, określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia, lub składniki pochodzące ze składników alergennych, w ich oznakowaniu podaje się nazwy tych składników poprzedzone nagłówkiem obejmującym wyraz „zawiera”, chyba że taki składnik został wymieniony w wykazie składników lub w nazwie, pod którą dany środek spożywczy występuje w obrocie.

4. Przepisy ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2 pkt 2 nie dotyczą następujących środków spożywczych:

1) świeżych, nieobranych i nierozdrobnionych:

a) owoców,

b) warzyw, w tym ziemniaków

– z wyjątkiem kiełkujących nasion i kiełków roślinnych;

2) wyrobów winiarskich;

3) napojów o zawartości alkoholu powyżej 10 % objętościowych;

4) cukru, z wyjątkiem lukru;

5) octu;

6) soli, z wyjątkiem soli jodowanej;

7) gumy do żucia;

8) wyrobów cukierniczych, zawierających wyłącznie albo prawie wyłącznie cukier oraz aromaty i barwniki;

9) produktów piekarskich i ciastkarskich, które są przeznaczone do spożycia w ciągu 24 godzin od wytworzenia;

10) przeznaczonych dla zakładów żywienia zbiorowego napojów bezalkoholowych, soków owocowych, nektarów i napojów alkoholowych, jeżeli ich zawartość w pojedynczym opakowaniu wynosi więcej niż 5 litrów;

11) pojedynczych porcji lodów.

5. Dane identyfikujące, o których mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a, obejmują firmę lub nazwę ze wskazaniem formy prawnej i adres, a w przypadku osoby fizycznej – imię i nazwisko oraz nazwę, pod którą osoba ta wykonuje działalność, oraz jej adres.